แนวคิดสหกรณ์
สหกรณ์ทางรอดทางเดียวของไทย
“ตาข่ายสหกรณ์ ที่ขึงอยู่ทั่วประเทศ คือ สายรยางค์ ที่โยงอำนาจของคนไทยแต่ละคนเข้าด้วยกัน จนกลายเป็นอำนาจของปวงชน ความสำเร็จของตาข่ายสหกรณ์ ก็คือ ความสำเร็จของอำนาจที่มาจากปวงชน อำนาจของปวงชน ที่เกิดขึ้นจากอำนาจของราษฎรแต่ละคนในกลุ่มสหกรณ์นี้ เป็นอำนาจสำหรับบริหารประเทศอย่างแท้จริง เป็นอำนาจบริสุทธิ์ ไม่มีอะไรเจือปนและแอบแฝง เมื่อใช้อำนาจของปวงชนอันบริสุทธิ์นี้เข้าบริหารประเทศแล้ว ประชาธิปไตยบริสุทธิ์ก็จะเกิดขึ้น – คือ ประชาธิปไตยของปวงชน”
ผังแสดงบทบาทของตาข่ายสหกรณ์ ซึ่งควรจะจัดขึ้นในประเทศไทยอย่างเร่งด่วน
ผังที่ 1
แสดงตาข่ายของกลุ่มสหกรณ์ทั่วประเทศ ที่ป้องกันไม่ให้นักการเมืองที่มุ่งกอบโกยหาประโยชน์ส่วนตัวเล็ดลอดแทรกเข้าไป ยึดครองอำนาจทางเศรษฐกิจและการเมืองในสังคมได้โดยสะดวก กลุ่มสหกรณ์เหล่านี้จะผนึกกำลังรวมกันส่งผู้แทนในแต่ละจังหวัดเข้าไปนั่งในรัฐสภา เสียงของสหกรณ์ในรัฐสภาจะมีมากขึ้นตามจำนวนสมาชิกทั่วประเทศ และในที่สุดจะคุมเสียงรัฐสภาได้ และสามารถตั้งรัฐบาลสหกรณ์ขึ้นได้ ความเติบโตของกลุ่มสหกรณ์ ซึ่งเป็นไปตามธรรมชาติ วิสันของมนุษย์ที่ต้องการอยู่ดี กินดี มีอิสระและเสรีภาพในการดำรงชีวิต จะทำให้เกิด รัฐสหกรณ์ ที่เพียบพร้อมไปด้วย สวัสดิการ ในที่สุด
ผังที่ 2
แสดงอานุภาพของขบวนการณ์สหกรณ์ ที่สามารถดึงเจ้าของแรงงานผู้ยากจน ออกมาจากกลุ่มนายทุนได้อย่างสงบ เพราะในกลุ่มสหกรณ์เจ้าของแรงงานมี รายได้ ดีกว่าในกลุ่มนายทุน และสามารถดึงเจ้าของแรงงานผู้ยากจนออกมาจากกลุ่มคอมมิวนิสต์ได้อย่างสงบ เพราะในกลุ่มสหกรณ์เจ้าของแรงงานมี เสรีภาพ และ รายได้ มากกว่า และทำงานได้ อย่างอิสระ ดีกว่าในกลุ่มคอมมิวนิสต์ ควรสังเกตว่า นายทุน และ คอมมิวนิสต์ ถูกตาข่ายสหกรณ์ล้อมให้ยืนตาย เพราะ เจ้าของแรงงานที่ยากจนผละไปเข้ากลุ่มสหกรณ์มากขึ้นทุกที
สังคมทุนนิยม (Capitalism) และเศรษฐกิจผสม (MiXed Economy) รัฐรวบอำนาจ
ประชาชนเป็นฐานรองรับชั้นเหนือขึ้นไป
- ประชาชนเป็นฐานเจดีย์ (Pyramid Type)
- สังคมเจดีย์มียอด (Vertical)
- รวบอำนาจ (Centralized)
- เผด็จการชนชั้น (Class Dictatorship)
- เงินยังมีอำนาจทำหน้าที่สื่อการแลกเปลี่ยนไม่สมบูรณ์ ไม่ซื่อตรง ยังมีการอาศัยอำนาจเงิน เบียดเบียนกัน
- ประชาชนอยู่ใต้รัฐ
- ประชาชนอยู่ใต้การนำของชนกลุ่มน้อย
- ความเป็นธรรมในสังคมไม่สมบูรณ์ (Social Justice incomplete)
ข้อเปรียบเทียบสังคมนิยมกับสหกรณ์
สังคมนิยม
- รวบอำนาจ
- มีพรรคการเมืองได้พรรคเดียว
- ไม่มีเสรีภาพ ไม่มีอิสรภาพ ไม่มีความเสมอภาค ไม่มีสันติภาพ (เพราะเอาเวรไปล้างเวร เอาเลือดไปล้างโลก)
- รัฐครองสังคม(โดยพรรคสังคมนิยมและผู้เผด็จการ)
- รัฐจัดสวัสดิการ
- ปันผลงาน(รายได้) ตามความจำเป็นที่ต้องใช้ (คือต้องการจริงๆไม่ยอมให้มีเหลือเก็บ เพรากลับจะกลายเป็นนายทุน)
- รัฐบาลบงการชีวิตประชาชน
- ไม่มีสิทธิมนุษยชน(Human Rights)
- ไม่มีสิทธิโดยธรรมชาติ(Natural Right)
- รวบประชาชนเป็นมวลชนทั้งประเทศแล้วบงการโดยรัฐ(ผู้เผด็จการ)
- มีการกินแรงระหว่างรัฐกับเอกชน จึงมีชนชั้น คือ ชนชั้นปกครองกับชนชั้นแรงงาน
- ประชาชนต้องเสียสละให้สังคมโดยการชักชวน หรือบังคับกดขี่
- เงินไม่มีอำนาจ
- อยู่ร่วมกับทุนนิยมไม่ได้ และทำร้ายนายทุน
- มีผู้นำที่แสวงอำนาจ และยึดอำนาจ จึงมีการแย่งอำนาจกัน เพราะอำนาจเป็นของคณะและของบุคคล
- สังคมนิยมเป็นการเมือง
- สังคมนิยม(คอมมิวนิสต์) ไปกับทุนนิยมไม่ได้ เพราะทำลายทุนนิยม
- บุคคลเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
- เอากำลังแก้ปัญหา
- เอาเลือดล้างกิเลส
- ประชาชนพึ่งรัฐ
- สร้างจากการแตกแยกทำลาย
- ประชาชนอยู่ในกรงขัง
- คิดได้ในวงจำกัด
- สวยอย่างตะโกดัด
- ไม่มีเสรีในทรัพย์
- สุขด้วยวัตถุ
- ไม่มีกตัญญู
- ลัทธิอยู่เหนือชีวิต
- ไม่นับถือคำมั่นสัญญา
- ความสำเร็จของลัทธิอยู่เหนือสิ่งใด
- ศิลปะเพื่อชีวิต
- อยู่เพื่ออนาคตที่ยังมองไม่เห็น
- ลัทธิสำคัญกว่าความรัก
- สังคมสำคัญกว่าคน
- ประเมินคุณค่าของคนด้วยวัตถุ
- วัตถุอยู่เหนือจิต
- ไม่ต้องการศาสนา
- ประชาชนรับคำสั่ง
- ครองสังคมไม่จำกัดเวลา
- ปกครองด้วยอุบาย
- สังคมนิยมเป็นสังคมเจดีย์(Vertical)
- สังคมนิยมปฏิวัติสังคม
สหกรณ์
- กระจายอำนาจ
- มีพรรคการเมืองได้หลายพรรคอย่างเสรี
- มีเสรีภาพ มีอิสรภาพ มีความเสมอภาค ไม่มีสันติภาพ (เพราะไม่เอาเวรไปล้างเวร ไม่เอาเลือดไปล้างโลก)
- ประชาชนครองสังคม(ไม่มีผู้เผด็จการ)
- ประชาชนจัดสวัสดิการเอง
- ปันผลงาน(รายได้) ตามมูลค่าของแรงงานที่ทำงาน ให้มีเหลือเก็บอย่างเสรีเพื่อให้ความสุขแก่ชีวิตเต็มที่ตามธรรมชาติ
- รัฐบาลเป็นได้เพียงผู้จัดการอยู่ใต้บังคับของประชาชน
- มีสิทธิมนุษยชน(Human Rights)
- มีสิทธิโดยธรรมชาติ(Natural Right)
- ไม่รวบประชาชนเป็นมวลชนทั้งประเทศ แต่ซอยประชาชนออกเป็นกลุ่มๆ ตามอาชีพและความต้องการ แต่ละกลุ่มเป็นอิสระแก่กัน มีการประสานประโยชน์กันระหว่างกลุ่ม
- ไม่มีการกินแรงระหว่างรัฐกับเอกชน หรือระหว่างเอกชนกับเอกชน การกินแรงมีไม่ได้ไม่ว่าในลักษณะใดๆ เมื่อการกินแรงไม่มี ชนชั้นก็ไม่มี (classless)
- ประชาชนเสียสละให้สังคมด้วยเสรีภาพทางใจ
- เงินไม่มีอำนาจ(ตรงกัน)
- อยู่ร่วมกับทุนนิยมได้ และไม่ทำร้ายนายทุน
- ไม่มีผู้นำที่แสวงอำนาจ และยึดอำนาจ ไม่มีการแย่งอำนาจกัน อำนาจเป็นของประชาชนทุกคน
- สังคมเป็นการบ้าน(ควรรีบประยุกต์เป็นการเมืองเพื่อให้ทันสังคมนิยม)สังคมเป็นการบ้าน(ควรรีบประยุกต์เป็นการเมืองเพื่อให้ทันสังคมนิยม)
- สหกรณ์ไปกับทุนนิยมได้ เพราะไม่ทำลายทุนนิยม
- ประชาชนเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
- เอาปัญญาแก้ปัญหา
- เอาปัญญาล้างกิเลส
- ประชาชนพึ่งตัวเอง
- สร้างจากสามัคคี
- ประชาชนอยู่ในบ้าน
- คิดได้อย่างกว้างขวางไม่มีขอบเขต
- งามอย่างธรรมชาติ
- สุขด้วยใจ
- ด้วยใจ
- บูชากตัญญูสุขู
- ชีวิตอยู่เหนือลัทธิ
- นับถือคำมั่นสัญญา
- ความสำเร็จของชีวิตอยู่เหนือสิ่งใด
- ศิลปะเพื่อศิลปะ
- อยู่เพื่อปัจจุบันที่ยังมองเห็น
- ความรักสำคัญกว่าลัทธิ
- คนสำคัญกว่าสังคม
- ประเมินคุณค่าของคนด้วยจิตใจ
- จิตอยู่เหนือวัตถุ
- ต้องการศาสนา
- ประชาชนออกคำสั่ง
- ครองสังคมจำกัดเวลา
- ปกครองด้วยสัจจธรรม
- สหกรณ์เป็นสังคมพื้นราบ(Horizontal)
- สหกรณ์ปฏิรูปสังคม